Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

χειμερινη εκδρομη 2011: Shirakawago 白川郷 2ο μερος

Δυστυχως ολο το ταλεντο της οικογενειας στις φωτογραφιες πηγε στον μεγαλο αδερφο.
Επειδη οι φωτο που εχω βγαλει δεν δειχνουν την πραγματικη ομορφια του χωριου, προτεινω να κανετε ενα google search για να δειτε πραγματικα μαγευτικες εικονες απο το μερος. 
ή πατηστε εδω.

Το χωριο αυτο λοιπον, το 1995 μπηκε στην λιστα της UNESCO και ανακυρηχθηκε παγκοσμια κληρονομια. Γιατι ομως ενα τοσο μικρο μερος μπηκε σε αυτην την λιστα;
Το ιδιαιτερο χαρακτηριστικο του χωριου ειναι το στιλ αρχιτεκτονικης που αναπτυχθηκε εκει και λεγεται Gassho-zukuri. Αυτο μεταφραζεται ως 'φτιαγμενο οπως τα χερια σε σταση προσευχης'.
Οταν προσευχονται οι ιαπωνες φερνουν τα δυο χερια μαζι και ειτε οι παλαμες εφαπτονται τελεια ειτε αφηνουν ενα μικρο ανοιγμα αναμεσα που εχει ως αποτελεσμα να δημιουργειται ενα τριγωνο. Οι σκεπες των σπιτιων εχουν ολες το σχημα των χεριων που προσευχονται. 
Ο κυριος λογος που επιλεχτηκε αυτο το ειδος των σκεπων ειναι για τον απλο λογο οτι ετσι το υπερβολικο χιονι που πεφτει τον χειμωνα μπορει να πεσει πιο ευκολα και αποφευγεται η καταστροφη του σπιτιου.





Το πιο παλιο σπιτι χτιστηκε πριν απο 350 χρονια (το σπιτι που μειναμε εμεις πριν απο 150). Κατω απο αυτες τις παχιες σκεπες υπηρχε χωρος στην σοφιτα οπου μεγαλωναν μεταξοσκωληκες.

Πληρωνοντας 300yen (2.5ευρω) μπορεις να μπεις σε ενα απο τα σπιτια που λειτουργουν ως μουσεια και να νιωσεις απο πρωτο χερι πως ζουσαν οι ανθρωποι τοτε. 

Η γιαγιακα-οδηγος στο σπιτι που μπηκαμε μας ειπε οτι καθε 35 χρονια περιπου αλλαζουν τα αχυρα (αχυρα ειπε μαλλον...) της σκεπης. 
Ειπε: Αν η αλλαγη γινει μονο με τα μελη της οικογενειας κραταει μια εβδομαδα περιπου αλλα αν ερθουν εθελοντες οπως συνηθως γινεται τοτε μπορει να τελειωσουμε και σε μια μερα. 
Θελω να παω και εγω εθελοντης! 
Μου φανηκε τοσο ομορφο που μαζευεται η οικογενεια και ερχονται ανθρωποι να τους βοηθησουν να διατηρησουν το σπιτι τους και την παραδοση τους.

Ο καλυτερος τροπος να απολαυσεις την ομορφια του μερους ειναι να ανεβεις μεχρι το παρατηρητηριο για μια πανοραμικη θεα. 
Επαθα αυτο που παθαινω συχνα με τα αξιοθεατα στην ιαπωνια. Νιωθω οτι κανω ταξιδια στον χρονο. Ειτε στο μελλον οταν παω στο Τοκυο ειτε στο παρελθον οτι επισκεπτομαι τετοιου ειδους μερη.   

και για να κλεισω, μια φωτογραφια απο ενα δεντρο/παγωτο:




8 σχόλια:

  1. παιδια νομιζω θα το προτεινα ανετα σε καποιον που ερχεται στην ιαπωνια ως top προορισμο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σαν φωτογραφια απο παλιο παραμυθι μοιαζει...
    πολυ ωραιο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. γιατί όλο το ποστ μου βγαίνει σε κουτάκια;
    στα ελληνικά είναι γραμμένο; ή στα ιαπωνικά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ephemeron, απο μακρυα ισως να μοιαζει με φωτο απο παλιο παραμυθι αλλα απο κοντα ενιωσα πως πραγματικα μπορουσα να φανταστω την πραγματικη ζωη των αγροτων που ζουσαν εκει.

    erisabetsu, το ποστ ειναι γραμμενο στα ελληνικα. αλλαξε encoding και ξαναπροσπαθησε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. τώρα το βλέπω οπότε
    μπορώ να σε βρίσω καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...