Ειχα ηδη παρει δυο φορες τηλεφωνο την ιδιοκτητρια του σπιτιου που θα μεναμε να την ενημερωσω οτι θα αργησουμε λιγο. Αν χαναμε το βραδυνο δεν θα ειχαμε τιποτα να φαμε.
η φωτογραφια κουνηθηκε και δεν φαινεται καλα το προσωπο της. δεν ηταν τοσο μεγαλη οσο δειχνει. [ηθελα και καλα να βγαλω φωτο το irori (αυτη η εστια φωτιας που φαινεται μπροστα της)]
αφου μας εφερε το φαγητο, καθησε εκει ησυχα ησυχα και μας περιμενε μεχρι να τελειωσουμε. ευγενεστατη 'θελετε λιγο ρυζι ακομα; λιγο νερο;'
το βραδυνο.σουπα, ρυζι, tofu, παστα δαμασκηνα, πατατες του βουνου, ψαρι iwana, κρεας, μια τρισδιαστατη ομελετα (κατι αναμεσα σε ομελετα και βραστο αυγο) με μανιταρια και μερικα ακομα πιατα που ακομα και τωρα που βλεπω την φωτο δεν θυμαμαι καν πως τα λενε.
οπως και περσυ στο Hokkaido, το φαγητο ειχε κατι το ξεχωριστο στην γευση. Η φρεσκαδα ολων των υλικων ηταν σαφως διαφορετικη με τα φαγητα που τρωμε στις πολεις. Νομιζω για πρωτη φορα ενιωσα οτι αυτα που εφαγα τα ειχαν μαζεψει πριν απο λιγο.
το βραδυ ομολογουμενως το ειχε το κρυο του. ειχαμε απο 2 κουβερτες και ενα παπλωμα, συν ενα πραματακι που σου ζεσταινει τα ποδια.
ειχαμε φτασει βραδυ και μεσα στο μαυρο σκοταδι δεν ειχαμε αντιληφθει πληρως τι υπαρχει γυρω απο το σπιτι.
το πρωι λοιπον ξυπνωντας ειπαμε να ανοιξουμε την πορτα/παραθυρο του δωματιου να δουμε την θεα.
ανοιγοντας την πορτα επαθα ενα μικρο σοκ απο την απροσμενη ομορφια. κατω απο το πανεμορφο χιονι ενα ρυακι περικυκλωνε το σπιτι.
ο ηχος του νερου που τρεχει και η θεα του χιονιου που επεφτε...
δεν ξερω ποσο καλα φαινεται στην φωτο αλλα για μενα ηταν μαγικο.
το πρωινο ηταν επισης επικων διαστασεων τοσο σε μεγεθος οσο και σε γευση.
για να μην γινει το ποστ δεκα μετρα θα ακολουθησει και δευτερο μερος με φωτο απο το χωριο.
Τέλειες οι φωτο και η περιγραφή! Η εστία είναι στο πάτωμα του σπιτιού? Δηλαδή αν δε προσέχεις το βράδυ μπορεί να γίνεις και αναστενάρης και να πατάς σε αναμένα κάρβουνα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρωινή εικόνα του χιονισμένου ρυακιού είναι κάτι μοναδικό, Δημήτρη! Πανέμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Μπορώ πλέον να πω χωρίς ντροπή ότι ζηλεύω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα :)
Ομορφιες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔραπέτης
sikia, οχι οχι, το irori βρισκεται στο δωματιο που φαγαμε (τραπεζαρια;)
ΑπάντησηΔιαγραφήστο υπνοδωματιο ειχε μια σομπα οποτε μην ανησυχεις :)
marion, πολυ χαιρομαι που σου αρεσε τοσο πολυ το ρυακι. ηταν κατι πανεμορφο πραγματικα.
koumbara, εδω ειναι ολα αυτα και σε περιμενουν. μεχρι να επισκεφτεις την ιαπωνια θα φροντισω να εχω καταγραψει το πιο αξιοπροσεχτα μερη της χωρας.
δραπετη, ακολουθει ποστ με περισσοτερες ομορφιες :)
Η εστία στο κέντρο του δωματίου με εντυπωσίασε κι εμένα πολύ. Μέχρι που έφτασα στην φωτό με τα χιόνια και έπαθα εγκεφαλικό πηγαινέλα, όπως λέγαμε στα 80's.
ΑπάντησηΔιαγραφήεγκεφαλικο
ΑπάντησηΔιαγραφήπ η γ α ι ν ε λ α!!!!!
ααααααααχαχαχαχα
ερωτηση, (συγγνωμη για την αγνοια) την φοβερη αυτην εκφραση την χρησιμοποιουσαν παιδια ή ενηλικες;;;
αυτη η δεκαετια γινεται ολο και καλυτερη στα ματια μου.
Υπέροχο ποστ
ΑπάντησηΔιαγραφήήθελα πολύ φωτογραφία σου με αυτά τα καθυστερημένα
ΑπάντησηΔιαγραφήκιμονο που δίνουν στα ryokan σε ευχαριστώ που την έβαλες!!!!
ζηλεύω απίστευτα σιχαμένε
λυπαμαι θα σε απογοητευσω, ειναι ο κεν.
ΑπάντησηΔιαγραφήμε εκτιμηση, ο σιχαμενος.
αχ..εχμ... δεν πειράζει τουλάχιστον είδα πως είναι αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφή