περιπετειες στους δρομους της Ιαπωνιας: μηχανικα προβληματα

το τελευταιο ποστ τελειωσε καπως ετσι:

λιγο πριν παρκαρω η μηχανη εσβησε.

τελος παντων παρκαρα, και εμεινα στο πανεπιστημιο ολη την ημερα μεχρι το απογευμα που επρεπε να φυγω γιατι ειχα μαθημα με τους γιατρους.

....5 λεπτα να προσπαθω να το βαλω μπρος. με τα χιλια ζορια ξεκινησε, μεχρι να φτασω στο νοσοκομειο ετρεμα οτι μπορει να σβησει απο στιγμη σε στιγμη. 

τελειωνω το μαθημα και αφου παλι με τα χιλια ζορια το βαζω μπρος αποφασιζω να παω σε ενα συνεργειο. 

ο μηχανικος (καθολου περιεργο) μεσα στην ευγενεια. του λεω τι συνεβη, με κοιταζει ηδη με το βλεμα 'κλαφτο το μηχανακι', μου λεει οτι θα με παρει τηλεφωνο οταν το κοιταξει. με παιρνει τηλεφωνο λοιπον την επομενη μερα και μου λεει οτι θα στοιχισει γυρω στα 200ευρω η επισκευη και οτι καλυτερο θα ηταν να το αφησω στην μοιρα του και να παρω ενα καινουργιο. τον ευχαριστησα, του ειπα οτι θα το σκεφτω και θα τον ξαναπαρω τηλ. 

περασαν 2 βδομαδες οπου προσπθουσα να βρω ενα φτηνο σκουτερακι. βρηκα στο ιντερνετ ενα ζαμφθηνο που το πουλαγανε σε ενα μαγαζι μεσα στην ερημια στην ακρη της πολης. λεω χαλαλι η ταλαιπωρια θα φυγω με μηχανακι απο εκει. 2 χιλιομετρα περπατημα απο το σταθμο μες την νταλα. φτανω, το βλεπω οπως στην φωτο στο ιντερεντ και λεω στην κοπελα αυτο θελω. μου λεει ωραια, κοστιζει οσο γραφει η ταμπελιτσα ΣΥΝ τα εξοδα επισκευης...ενω εβραζα μεσα μου της ειπα ευχαριστω πολυ και σηκωθηκα και εφυγα.

στον δρομο για την μεγαλη ευκαιρια....

2 εβδομαδες με τα τρενα απο το σπιτι στο πανεπιστημιο, στην προπονηση και στο νοσοκομειο αποδειχθηκε οτι ηταν το οριο μου. πηρα τηλεφωνο τον μηχανικο και του ειπα να μου βρει αυτος ενα μηχανακι οχι πολυ ακριβο. 

την ιδια μερα κιολας μου λεει οτι βρηκε ενα. παω, το βλεπω, εξωτερικα στο κακο του το χαλι αλλα τουλαχιστον προχωρουσε. του τα σκαω και παω να φυγω. μερικα χιλιομετρα πιο κατω σβηνει η μηχανη.....ημουν ετοιμος να κανω μπαμ απο τα νευρα. τηλεφωνο παλι, απο οτι καταλαβα πρεπει να ντραπηκε πολυ και εστειλε αμεσως τον βοηθο του να παρει το χαλασμενο. φτανει ο βοηθος φορτωνει το χαλασμενο σε ενα φορτηγακι και κατεβαζει ενα αλλο σκουτερακι. 'αυτο μπορεις να το χρησιμοποιεις μεχρι να δουμε τι θα γινει'. οκ το σωσανε λεω, κανανε την μαλακια τους αλλα τουλαχιστον υπαρχει εναλλακτικη. 

τελος λοιπον, παω την επομενη μερα στο συνεργειο να δουμε τι θα γινει. αφου μονο στα ποδια μου που δεν επεσε μου ειπε πως θα μπορουσα να κρατησω το σκουτερ που μου παραχωρησαν την προηγουμενη μερα χωρις παραπανω λεφτα (αν και ηταν φανερο πως ηταν σαφως καλυτερο απο το σκουπιδι που μου ειχαν δωσει την προηγουμενη μερα). αν και με το καλαθι που ειχε μπροστα μοιαζει λιγο με σκουτερακι της θειας που παει για ψωνια δεν παραπονεθηκα καθολου, το πηρα και εφυγα. 

το σκουτερακι της θειας

μεχρι να ολοκληρωθει ολη αυτη η διαδικασια, με χαλασμενα σκουτερακια, με κρυμμενες χρεωσεις, με και καλα καινουργια σκουτερακια που χαλανε την ιδια μερα + 2 εβδομαδες ωωωωρες ατελειωτες στα τρενα, ημουν ενα κουρελι.

τελος καλο ολα καλα :) (με τα μηχανικα προβληματα)

ομως...οι περιπετειες δεν τελειωσαν....