Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Περιπετειες στους δρομους της Ιαπωνιας: ατυχημα στο πανεπιστημιο

1η Μαρτίου γυρισα απο την Ελλαδα στην Ιαπωνια. 
ξεκινησα λοιπον πρωι πρωι να παω στο πανεπιστημιο με το σκουτερακι για την εβδομαδιαια συναντηση του εργαστηριου. 

Αφησα το σκουτερακι εκει που παρκαρω συνηθως. 

Επειδη ομως ειχε μπει ο Μαρτιος και τα μαθηματα σταματανε μεχρι τον Απριλιο, οι προπτυχιακοι φοιτητες δεν ειχαν ερθει στο πανεπιστημιο και ειχα απλετο χωρο στη διαθεση μου.

Δεν υπηρχε κανενα αλλο ποδηλατο ή σκουτερακι σε αποσταση 5 μετρων απο το δικο μου.
(τυχεροι)

Το μεσημερι, με παιρνουν τηλεφωνο απο την γραμματεια του πανεπιστημιου:
'Ο κυριος Dimitorisu;'
'Ναι'
'Μηπως θα μπορουσατε να ερθετε εκει που εχετε παρκαρει; Συνεβη κατι.'
'Ερχομαι'

Φτανω λοιπον και βλεπω μια ομαδα 5 ατομων γυρω απο το σκουτερακι. Ενας το εβγαζε φωτογραφιες απο κοντα, οι αλλοι συζητουσαν κρατώντας ομπρελες και φορωντας κρανη. Με πλησιαζει η γραμματεας και αρχιζει τις υποκλισεις και τα 'χιλια συγγνωμη', και τα 'παλι καλα που δεν παθατε τιποτα'. 
Μου εξηγησε λοιπον πως ειχε φυγει κατι σαν δοκαρι απο τον τεταρτο οροφο και ειχε πεσει (και σχεδον διαλυσει) στο σκουτερακι μου...
Σπασμενοι καθρεφτες, σκισμενο καθισμα, ξεχαρβαλωμενα πλαστικα. Πολυ ομορφα...
Ηρθαν λοιπον ενας ενας να μου ζητησουν συγγνωμη που θα με βαλουν σε ταλαιπωρια μεχρι να επισκευαστει. 
Εγω με την κλασσικη μου αναισθησια, τους χαμογελουσα και το εβρησκα ολο αυτο που συνεβαινε παρα πολυ ενδιαφερον.  Ο υπευθυνος ασφαλειας του πανεπιστημιου μου ειπε πως θα μου πληρωσουν ολα τα μεταφορικα εξοδα που θα προκυψουν. Αυτοματως, η γραμματεας υπολογισε ποσο κοστιζει η διαδρομη μεχρι το σπιτι μου, ποσο κοστιζει η διαδρομη μεχρι το part-time job και το εστειλε για εγκριση. 
Φοβερη ταχυτητα. Μεσα σε λιγα λεπτα ειχαν τακτοποιηθει τα παντα. 

Εγω βεβαια εμεινα να κανω ολοκληρες διαδρομες για 2 εβδομαδες αλλα οταν σου συμπεριφερονται τοσο καλα, με αυτους τους απιστευτους τροπους, δεν μπορεις παρα να χαμογελασεις. (πολυ κουραση το τρενο...)

Την Παρασκευη λοιπον λιγες ωρες πριν τον σεισμο παρελαβα το επισκευασμενο σκουτερακι. 
Πεταμενα λεφτα κατα την γνωμη μου, η επισκευη κοστισε παρα πανω απο οσο θα εκανε ενα καινουργιο. Αλλα του κουτιου μου το κανανε δεν εχω παραπονο. Στην παραδοση, ηρθε παλι ο υπευθυνος ασφαλειας να απολογηθει για χιλιοστη φορα. Μαζι με το κλειδι μου εδωσε και μια δωροεπιταγη (νομιζα οτι αυτην την λεξη την χρησιμοποιουμε μονο στα τηλεπαιχνιδια) αξιας 50ευρω για να ψωνισω απο την μεγαλυτερη αλυσιδα βιβλιοπωλειων! θα προτιμουσα 50ευρω σε κρεπες αλλα τι να κανεις.
μια δωροεπιταγη με επιπεδο. Renoir!


Το συμπερασμα: Ναι λοιπον και στην Ιαπωνια συμβαινουν ατυχηματα (και σεισμοι) αλλα η ταχυτητα αντιμετωπισης τους ειναι φοβερα ψυχραιμη, γρηγορη και αποτελεσματικη. 
Ολα θα πανε καλα!




12 σχόλια:

  1. Μου αρέσει η αντιμετώπισή σου DimitorisuSan!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η ιστορία που αναφέρεις δείχνει μια χώρα που δείχνει μεγάλο σεβασμό προς τον πολίτη και άρτια αργάνωση.όμως αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση και είναι πάγια πολιτική των κυβερνήσεων να μη θέλουν να διασπείρουν (ορθώς) τον πανικό.
    παρ'όλα αυτά,άρθρα σαν αυτό
    είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά.

    εύχομαι σύντομα να βγει η χώρα από την κρίση και να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μακάρι να είναι το τελευταίο τέτοιου είδους συμβάν .Άλλος λαός οι Ιάπωνες , εδώ μπορεί και να είχαν εξαφανιστεί και να σε άφηναν στην μοίρα σου
    (άκου δωροεπιταγή !)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευτυχως που δεν ησουν πανω στο σκουτερ οταν επεσε το δοκαρι...(!!!)
    Κατα τα αλλα οπου υπαρχει οργανωση, μπορει να γινουν θαυματα, αν ησουν στην Ελλαδα θα περνουσαν 5 χρονια για να αποφασισουν αν θα επρεπε να σου δωσουν αποζημιωση, και αλλα 10 χρονια για να σου εδειναν την αποζημιωση αν το ειχαν αποφασισει...
    Να εισαι καλα! Να προσεχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. επίσης στην Ιαπωνία σκάνε δοκάρια από τον ουρανό και πέφτουν πάνω σε σκουτεράκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. http://anisixos.blogspot.com/2011/03/blog-post_13.html

    ΟΜΑΔΑ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. La koumbara, καποια πραγματα μου αρεσει να τα βλεπω σαν ενδιαφερουσες εμπειριες/περιπετειες απο το να συγχυζομαι για πραγματα που δεν μπορω να αλλαξω :)

    βορεα, παιζει!! θα αρχισω να κυκλοφορω με φυλαχτα.

    scarlett, η ιαπωνια θα βγει απο την κριση γιατι θα γινουν ολοι ενα για να αντιμετωπισουν τα προβληματα για το καλο των συνανθρωπων τους και της χωρας τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Vam, και τα λεφτα αμεσως μου τα εδωσαν στο χερι την ημερα που μου παρεδωσαν το μηχανακι. οχι 'βλεπουμε, και πρεπει να παρουμε εγκριση κτλ κτλ'. πολυ χαρηκα με την δωροεπιταγη!

    ephemeron, πλακα πλακα αμα ημουν πανω στο σκουτερακι την ωρα που επεσε το δοκαρι δεν ξερω τι θα ειχε γινει...
    και οπως λες και εσυ τα λεφτα ηρθαν τσακ μπαμ!

    mahler, οκ να πω εδω οτι αν ηταν 100% τελεια η Ιαπωνια το δοκαρι δεν θα επρεπε να ειχε πεσει. αλλα ανθρωποι ειμαστε και εμεις οι ιαπωνες τι να πρωτοπρολαβουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να προσεχεις πολυ!
    Ανησυχω γιατι εδω μιλανε πολυ για τα ατυχηματα με τα πυρηνικα εργοστασια, που ισως να εχει πολυ ασχημα αποτελεσματα στο προσεχες μελλον...
    Η καρδια μου ποναει οταν βλεπω τις φωτο και τα βιντεο απο την καταστροφη...
    Να προσεχεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Και εμένα μου συνέβη κάτι αντίστοιχον και ο υπεύθυνος ασφαλείας του ελληνικού Πανειπιστημίου (φανταστικό πρόσωπο για τις ανάγκες της ιστορίας) μου είπε "νταξ, ρε φίλε, και τι θες τώρα; Να πάρκαρες πιο πέρα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. καλημερα καλημερα,

    ephemeron, ακομα παλευουμε (εμεις οι ιαπωνες). τωρα ριχνουν νερο με ελικοπτερα. περιμενουμε να δουμε τα αποτελεσματα.

    κ. Καντακουζηνε, αληθεια σας συνεβη και εσας παρομοιο περιστατικο; ελπιζω να μην σας ταλαιπωρησαν πολυ.

    'φανταστικό πρόσωπο για τις ανάγκες της ιστορίας' αχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...