στον συγκεκριμενο ναο ειχα παει και το 2005 και ειχα την τυχη να παρακολουθησω την πομπη ενος σιντοϊστικου γάμου.
αυτην την φορα το θεαμα ηταν πιο εντυπωσιακο.
την ωρα που φτασαμε ηταν προγραμματισμενη μια μικρη συναυλια με παραδοσιακα ιαπωνικα οργανα. επειδη ηταν μερες εορτασμου, δεν επαιζαν οποιες και οποιες αλλα (σε ελευθερη μεταφραση) : το αυτοκρατορικο συγκροτημα Κοτο και Σαμισεν. ηταν ολες γυναικες με μεσο ορο ηλικιας καπου στα 65. πανεμορφες! το συγκλονιστικο δεν ηταν τα κιμονο ή τα ωραια χτενισματα τους, αλλα αυτη η ηρεμια και ταπεινοφροσυνη που ειχαν στο προσωπο τους. συγκλονιστικο! ερχομενος απο μια χωρα που εχουμε ξεχασει τελειως τι σημαινει ταπεινοφροσυνη, εξεπλαγην ευχαριστα οταν ειδα πως αυτες οι γυναικες που ισως ειναι απο τις καλυτερες στο ειδος τους εχουν μια τετοια εμφανιση.
η αρχιτεκτονικη του ναου, τα δεντρα γυρω απο το ναο, το φως του ηλιου και η μουσικη απο αυτο το οργανο ηταν ενα μαγικο συνολο. αγαπαω την ιαπωνια καθε μερα και πιο πολυ.
ειναι η χωρα με τον πιο ομορφο πολιτισμο στον κοσμο.
αχ! Λατρεύω το κότο ! Τι όμορφες στιγμές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ αγαπάω το blog σου κάθε μέρα και πιο πολυ(και σε ζηλεύω πιο πολύ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες
Όνειρο ρε Δημήτρη πραγματικά ... Το blog σου είναι ένα ατελείωτο ''Lost in translation'' ( λατρεμένη ταινία ) !!! Η αρχιτεκτονική και η φυσικός πλούτος αυτής της χώρας με συναρπάζουν ... Πατάω play και ταξιδεύω νοερά ακούγοντας ''Lovers in Japan'' ( λατρεμένο τραγούδι απο λατρεμένους Coldplay ).. Καλή σου μέρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματικα δεν περιμενα εκτος απο τους φιλους μου που διαβαζουν το μπλογκ να βρω και αλλους ανθρωπους οι οποιοι θα τους αρεσει η ιαπωνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήγια αλλη μια φορα ευχαριστω για τα καλα σας σχολια!
http://vam33.blogspot.com/2010/05/blogger-osaka.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη το blog σου ήταν πηγη έμπνευσης για ένα post μου
Καλημέρες απο το ελάντα
....εχω παθει πλακα...
ΑπάντησηΔιαγραφήVam33 δεν ξερω πως να σε ευχαριστησω. πραγματικα με συγκινησες.
αληθεια το εννοω, συγκινηθηκα που καποιος μπηκε στον κοπο να γραψει την ιστορια μου με δικα του λογια.
σημαινει πολλα για μενα.
μεσα απο την καρδια μου σε ευχαριστω!
Επι δυο ωρες διαβαζω το μπλογκ σου.Αριστοτελειο,Θεσ/νικη,εμμονες(με την καλη εννοια),πεισμα,ορεξη για ζωη να μην μακρυγορω,μου θυμιζεις εμενα που ονειρευομαι αλλα δεν τολμω.Συνεχισε να περνας καλα και κυριως focus εκει που πρεπει.Καλημερες απο Ελλαδιτσα!! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ.
ΥΓ.ασε και κανα μειλ βρε καρντασι..
καλως ηρθες στο blog μου ανωνυμε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήενας απο τους καλυτερους μου φιλους στην ελλαδα ηταν καπως ετσι (δεν τολμαγε) αλλα με πολυ πρηξιμο αρχισε να κανει βηματα!
εμπρος! και εσυ μπορεις χεχε
υ.γ. το mail μου dimitris.jp@gmail.com
Δημήτρη παρακαλώ .Περιμένω όταν πας σε καραόκε μπαρ ή σε κάποιο κλαμπ να μας μεταφέρεις την ατμόσφαιρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρετισμούς απο ελάντα
καλα εχω το εχω διαβασει ολο επι 2 και μαλιστα στο γραφειο οπου δουλευω (στα κενα μη φανταστεις).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι ολα τα λεφτα. απο τοτε που με γνωρισε η γυναικα μου δεν της λεω τιποτα αλλο εκτος απο το ποτε θα παμε Ιαπωνια. Ευτυχως ειναι φαν και εκεινη και δεν εχει θεμα.
Μια απορια το σουσι τα σπαει εκει ετσι;
mike, τι περιμενεις λοιπον παρτε την και ελατε! η χωρα ξεπερναει καθε προσδοκια. το θεμα με το σουσι ειναι, (οπως και μετα υπολοιπα φαγητα υποθετω), πως μπορεις να φας φτηνο και μετριο σουσι αλλα μπορεις να φας σουπερ ακριβο και με τελειως διαφορετικη γευση. εχει για ολα τα γουστα και τις τσεπες :)
ΑπάντησηΔιαγραφή