Η ανωμαλια του υπνου μου εξελισσεται.... Στην αρχη δεν μπορουσα να κοιμηθω καποια φυσιολογικη ωρα, τωρα ξυπναω και απο το μαυρο χαραμα.
Να ξεκινησω λεγοντας πως σημερα περιμεναμε τυφωνα αλλα απογοητευση, τιποτα! απλως φυσαει (καπως μανιασμενα) αλλα αυτο ειναι ολο!
Εχτες το πρωι λοιπον στο Ιντερνασιοναλ Στιουντεντ Σεντερ ειχαν ετοιμασει ενα μπαζαρ για τους ξενους φοιτητες. Πιατα, ποτηρια, ρουχα, παπλωματα, ο,τι μπορεις να χρειαστεις ως νεος φοιτητης. οι τιμες κυμαινονταν αναμεσα στα 10γιεν και στα 100γιεν (ισως τα παπλωματα εκαναν παραπανω). Να θυμισω οτι 135γιεν ειναι ενα ευρω αρα καταλαβαινετε για τι φτηνια μιλαμε. Τα πραγματα που ειχαν ηταν τελεια, παρα πολυ ομορφα! θα βγαλω φωτο αργοτερα και θα τις βαλω στο φεϊσμπουκ που ειναι πιο βολικο. Εκανα την προικα μου!
Στην συνεχεια πηγαμε και καναμε την ξεναγηση του δευτερου καμπους του πανεπιστημιου (εκει που θα ειμαι μετα την γλωσσα). Περιπου το μισο σε εκταση απο ο προηγουμενο, ομως επισης πνιγμενο στα δεντρα και στα ομορφα πανεπιστημιακα κτιρια (αριστοτελειο?? ακους!!!). Σε αυτη τη ξεναγηση ειμασταν πολυ λιγοι, φαινεται οι πιο πολλοι απο τους νεους θα ειναι στο αλλο καμπους, οποτε καταληξαμε να εχουμε ο καθενας απο 2 ιαπωνες να μας εξηγουν! ....ρεεεε ειναι τοσο καλοι και συμπαθητικοι! Μας ετοιμασαν και ενα "τι παρτι" , ειχαν κατι τσιπς με γευση γαριδα, ασχολιαστο...
Εκει λοιπον στον χωρο του "τι παρτι" ηρθε και με συναντησε ο Shibai-sensei (ο σουπερβαϊζορ) με πηρε και κατευθυνθηκαμε προς το εργαστηριο του. Καθησαμε και τα ειπαμε πρωτα οι δυο μας οπου συνειδητοποιω οτι αλλα'ντ'αλλων εχω καταλαβει για το προγραμμα μου! (καλο μπερδεμα ομως!) νομιζα οτι αρχικα θα ειμαι 2 χρονια στην ιαπωνια, αλλα τελικα θα ειμαι τουλαχιστον 2.5...και αν αποφασισω να γινω ρισερτς στιουντεντ πρωτα τοτε θα κατσω 3.5! γιουπιιιι!! θα δουμε, μπορω να αποφασισω μεχρι τον φεβρουαριο.
Αφου λοιπον τα ειπαμε και μου εδωσα την διευθυνση του το κινητο του και το σταθερο του (ουαου?) με πηγε στο εργαστηριο να μου συστησει την υπολοιπη ομαδα. Γνωρισα 3 ιαπωνες και μια γιαπωνεζα, μες την καλη χαρα ολοι (ο ενας εκανε λιγο νερντ-φυσικος χο χο χο) κατσαμε λοιπον στο σαλονακι του εργαστηριου και ο Shibai-sensei τους παρουσιασε τα δωρα που ειχα φερει (ενα βιβλιο με φωτο απο ελλαδα και παστελια και ενα σιροπιαστο απο τον αθανασιου). ειχε πολυ γελιο να βλεπεις πως αντιμετωπιζει καποιος το παστελι για πρωτη φορα. αποφασισαμε πως το πιο ευκολο ηταν να το κοψουμε κομματακια και να το φαμε με οδοντογλυφιδα! (γιεα!) παραλληλα ξεφυλλιζαμε και το βιβλιο, ενθουσιαστηκαν με την ελλαδα. (εχω αρχισει να νιωθω σαν υπαλληλος στο υπουργειο τουρισμου). Μετα απο λιγο επεστρεψε ο καθηγητης μας μαζεψε να παμε για δειπνο, προς τιμη μου!
Με ρωτησαν που μενω (για να παμε καπου κοντα εκει, ποση ευγενια πια ποση!!!). Φτασαμε στο εστιατοριο, παρα πολυ ωραιο. Λιγα λογια για το πως κατσαμε: η κοπελα ειδε που καθησε ο καθηγητης και πηγε και καθησε διπλα του, οπως φανηκε στην συνεχεια για να αναλαβει τον ρολο της γυναικας και να σερβιρει κτλ κτλ κτλ ζερ γκουτ. Την ρωτησα τι μου προτεινει να φαω και αυτη μου παραγγελνει το πιο ακριβο πιατο του καταλογου! Ενιωσα τιμομενο προσωπο χοχοχο. Ειπαμε πολλα στο δειπνο αλλα θελω να σταθω στο οτι καταληξαμε να με ρωταει ο καθηγητης αν βλεπω ανιμε και ποια μου αρεσουν... (ηξερε το evangelion, τα λογια περιττα). Το δειπνο πηγε καταπληκτικα και γυρισα με ενα τεραστιο χαμογελο σπιτι.
Οταν γυρισα ηταν ολοι μαζεμενοι στο λομπι ετρωγαν και τα ελεγαν, οποτε πηγα και εγω να κοινωνικοποιηθω λιγο ακομα... η εστια εχει καταπληκτικο φιλινγκ. Ολα πανε τοσο καλα μεχρι τωρα, δεν θελω να το γκαντεμιασω φτου φτου φτου
μια ωρα μεχρι να ξυπνησουν οι αλλοι μπουχουχουχου
υ.γ. bangohan -δειπνο
Ρε σύ θα σε ρωτήσω κάτι αναφορικά με την ευγένεια των Ιαπώνων αλλά μην βιαστείς να απαντήσεις πριν περάσουν αρκετές μέρες και μάθεις καλύτερα τα πράγματα. Από ότι έχω ψιλομάθει απο άλλες πηγές υπάρχει μια κάποια διαφορά στην έξωθεν πολύ καλή συμπεριφορά που δείχνουν σε ξένους και στις μεταξύ τους συζητήσεις περι ξένων που δεν είναι τόσο ευγενικοί (δεν λέω ότι είναι κάφροι, οι κακιασμένοι οι άνθρωποι απλά αν παίζει ως ενδεχόμενο να ισχύει αυτό).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα τσιπς τώρα... το μόνο που θα σε ρωτήσω, ήταν πώς ήταν;;; δοκίμασες ή απλά έμαθες την γεύση και αρνήθηκες ευγενικά;; χιχιχι
BTW, μόνο στα Ιαπωνικά συνεννοήστε ή ξέρουν και καμια άλλη γλώσσα;
Και τέλος ότι και αν πω για το παστέλι με οδοντογλυφίδες θα είναι απλά λίγο, πολύ λίγο. Respect!
οκ αφου ζητας να περασουν μερικες μερες δεν θα απαντησω τωρα, θα σου δωσω την μεχρι τωρα εντυπωση μου που μπορει να αλλαξει μετα: δειχνουν να μας γουσταρουν και τους αρεσει που ενδιαφερομαστε για την χωρα τους. καλα αν μιλας και ιαπωνικα ο θαυμασμος αυξανεται δραματικα. αλλα θα δουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήρε τα δοκιμασα τα τσιπς.. και ενιωσα μια ψαριλα να κατακλιζει τον ουρανισκο μου οποτε ρωτησα τι ειναι, και μου ειπαν πως ισως ειναι το πιο δημοφιλες "γαριδακι" στην ιαπωνια.
με τους συναδερφους απο το εργαστηριο ολο το γευμα ηταν στα ιαπωνικα αφου δεν μιλανε λεξη αγγλικα, αλλα να σου πω καλυτερα ετσι. :)
καλημερα,απο οτι ειδα στο site της πρεσβειας οι σπουδες ειναι ειτε για 1,5 ειτε για 2 χρονια.μηπως μπορεις να εξηγησεις σε ποιες περιπτωσεις ισχυει το ενα, σε ποιες το αλλο και γιατι τελικα εσυ θα εισαι για παραπανω?
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω..
γεια σου ανωνυμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο 1,5 χρονος δεν ξερω που αναφερεται. απο την εμπειρια μου ειναι 2 ή 2,5 και αυτο εξαρταται αν στην αρχη θα κανεις εντατικα μαθηματα ιαπωνικων πριν ξεκινησεις το μεταπτυχιακο. στην περιπτωση μου αυτο εγινε. 6 μηνες ιαπωνικα και 2 χρονια το μεταπτυχιακο.
ολα εξαρτωνται απο το πανεπιστημιο, τον καθηγητη σου τα ιαπωνικα σου και απο το αν θα πας απριλιο ή σεπτεμβριο.
εσυ υπολογιζε 2,5 χρονια για να εισαι μεσα χεχε