αιτηση. συνεντευξη.

εχοντας απορριψει το ενδεχομενο να δουλεψω σε μια εταιρεια σαν την Hitachi εψαχνα να βρω κατι που να ειναι πιο διασκεδαστικο.

καθως λοιπον εψαχνα θυμηθηκα οτι ειχα κανει την πρακτικη μου σε ενα πλανηταριο και παρα πολυ μου ειχε αρεσει.

Γιατι οχι λοιπον κατι παρομοιο και στην Ιαπωνια; Χμμμ....

Δεν χρειαστηκε να ψαξω πολυ πριν ανακαλυψω μια σελιδα που ειχε πολυ βολικα οργανωμενα τα μουσεια με πλανηταριο στην Οσακα και στο Τοκυο. Το ενδεχομενο να μετακομισω στο Τοκυο πολυ μου αρεσε οποτε ξεκινησα απο εκει την αναζητηση και με μια γρηγορη ματια βρηκα το μεγαλυτερο μουσειο στο Τοκυο.

Τυχη! Εψαχναν για προσωπικο. Σχεδιαση νεων εκθεματων, επικοινωνια με τον κοσμο κτλ κτλ. Προθεσμια υποβολης αιτησεων 15 Ιουνιου. Εκτος απο το βιογραφικο ηθελαν μαζι να στειλεις και μια εκθεση με θεμα:

'Πως οι μεχρι τωρα εμπειριες σου θα σε βοηθησουν στην δουλεια στο μουσειο μας;'

Μια εκθεση ειναι, αντε μια ψυχη που ειναι να βγει ας βγει λεω. Την γραφω και την δινω στην Ayana (που καθεται στο διπλανο γραφειο και ηρθε φετος στο εργαστηριο) μου την διορθωνει και μου δινει και αυτη συμβουλες.

Επειδη την εστειλα πολυ γρηγορα την αιτηση οι μερες μεχρι την προθεσμια και μεχρι να μαθουμε τα αποτελεσματα περασαν βασανιστηκα. Να σημειωσω εδω πως δεν τους εφταναν μονο αυτα αλλα επρεπε να γραψω ενα σωρο αλλες πληροφοριες στο rikunabi (δες στο προηγουμενο post), που εχεις δουλεψει; τι εκανες εκει; γραψε μας για τον εαυτο σου, τι βραβεια εχεις παρει....ολοκληρη διαδικασια. Το καλο ειναι οτι το rikunabi τα κραταει αποθηκευμενα ολα αυτα οποτε αν ξαναχρειαστουν τα εχεις ετοιμα.

Κοντευει τελος Ιουνιου. Ερχεται μηνυμα απο το rikunabi:

Αφου εξετασαμε την αιτηση σας (ακολουθει πολυ μακρυ και σουπερ ευγενικο κειμενο το οποιο δεν θα μεταφρασω) θα θελαμε να σας καλεσουμε για την πρωτη συνεντευξη.

Παρακαλω διαλεξτε μια απο τις ημερομηνιες που σας βολευει. (4 επιλογες)

Εκεινη την ημερα αρχικα θα ακουσετε μια ενημερωτικη ομιλια για την δουλεια στο μουσειο, στην συνεχεια θα γραψετε ενα τεστ αγγλικων και τελικα θα περασετε απο συνεντευξη.

Φιουουουου, μου εφυγε ενα τεραστιο βαρος! Αλλα τιποτα δεν ειχε τελειωσει ακομα.

Email στον Kipp. 'Με καλεσαν να παω, τωρα τι κανουμε;' 'Ελα απο εδω να τα πουμε, θα κοιταξω να ετοιμασω μερικες ερωτησεις που πιστευω οτι θα σου κανουν'.

Κλεινουμε ραντεβου και παω να τον συναντησω στο job cafe. Οργανωση! ειχε ετοιμασει αρκετες ερωτησεις που αρχικα μου ειπε να απαντησω αυθορμητα και μετα μου εδινε συμβουλες για το τι θα ηταν καλο να πω και τι λεξεις να χρησιμοποιησω στα Ιαπωνικα.

Του ειπα οτι ειχα σκοπο να παω με μαυρη γραβατα και με ενημερωσε πως εδω δεν φοραμε μαυρες γραβατες στις συνεντευξεις γιατι μαυρο φοραμε στις κηδειες. Ακολουθησαν στυλιστικες συμβουλες και αναλυση για το τι συμβολιζει καθε χρωμα... (οκ ισως να τα παραλεω :) ).

Ακολουθησε προβα για το πως μπαινουμε στην αιθουσα (δεν προηγουμενο ποστ). 'Ειναι πολυ σημαντικο αυτο. Ειδικα να προσεξεις να συστυθεις αφου τελειωσεις με την υποκλιση και να μην μιλας οσο υποκλινεσαι. Για να μην φανεις sloppy' ....αφωνος.

Τελος μου ειπε τι πρεπει να παρω μαζι μου, μου ευχηθηκε καλη τυχη και με εστειλε στο καλο της Παναγιας της Rikunabi.

Πρωτη συνεντευξη για δουλεια. Σιγα λεω. Παμε και ο,τι γινει εγινε.

(ενω η hitachi για παραδειγμα ελεγε πως σου δινει τα λεφτα για τα μεταφορικα εξοδα για να πας στην συνεντευξη, στο email που ελαβα ελεγε πως δεν δινουν τιποτα αχαχα. πληρωνε sucker!)

(το post εχει αρχισει να γινεται πολυ μακρυ αλλα δεν ξερω τι να κοψω)

Η κωλοφαρδια μου δεν περιγραφεται. Δυο φιλες μου η Kon-chan και η 色-chan εμεναν σε μια εστια που βρισκεται ακριβως πισω απο το μουσειο. Ακριβως α π ο π ι σ ω! Αν σκεφτει κανεις το μεγεθος του Τοκυο η πιθανοτητα να συμβει κατι τετοιο ειναι πααααρα πολυ μικρη. Ξυπνησα λοιπον χαλαρα και με 2 λεπτα περπατημα ημουν στην πορτα του μουσειου.

Εφτασα πρωτος (το αγχωμενο ψαρι). Αφου μαζευτηκαμε ολοι οι υποψηφιοι μας πηγαν στην αιθουσα για να ακουσουμε την ενημερωτικη ομιλια. Ηρθε ενας απο τους διευθυντες και ενας νεοπροσληφθεις να μας μιλησουν. Η προσοχη και οι σημειωσεις αποδειχτηκαν πολυ σημαντικες. Σε καποια φαση μας ρωταει αν εχουμε ερωτησεις και επειδη ημουν σιγουρος οτι οι ιαπωνες θα το επαιζαν παρθενοπιπιτσες αποφασισα να μιλησω (πρεπει να ημουν κατακοκκινος). Λαμβανω γειωτικη απαντηση του τυπου: Για αυτο θα μιλησει στην συνεχεια ο ταδε, ρωτα αυτον.... Αχαχαχα αυτο ηταν λεω, πολυ ωραια ξεκινησαμε....

Ακολουθει ενα συντομο ψυχολογικο τεστ με χαζες ερωτησεις του τυπου: διαβαζεις ενα βιλιο απο την αρχη προς το τελος; Εχεις προβλημα να μιλας με αγνωστους;

Και παμε στα αγγλικα. 10 ερωτησεις με μια παραγραφο κενο η καθε μια απο κατω:

'Τι ειναι επιστημη;', 'Τι σχεση υπαρχει αναμεσα στην επιστημη και στην τεχνολογια;' 'Τι θα εκανες αν εβρισκες ενα παιδακι μονο του στο μουσειο ενω γινεται σεισμος'. Ο χρονος τελειωνει πολυ γρηγοροτερα απο οσο χρειαζοταν για να απαντησουμε σε ολες τις ερωτησεις. Αφου μαζευει τα χαρτια η υπευθυνη μας λεει: Μην ανησυχειτε αν δεν προλαβατε να γραψετε ολες τις ερωτησεις, αυτος ηταν ο σκοπος του τεστ....

(δεν ξερω ποσοι εχουν απομεινει να διαβαζουν οποτε παε γρηγορα στην συνεντευξη)

εξω απο την πορτα:

-Θα μπεις μεσα. Εχει μια καρεκλα και πισω απο την καρεκλα ενα λευκο γραφειο. Ασε την τσαντα σου στο γραφειο και κατσε στην καρεκλα.

Χτυπαω την πορτα (με τον σωστο τροπο) μπαινω και φτανω διπλα στην καρεκλα, απο το αγχος αρχιζω να μιλαω καθως κανω υποκλιση... Φτουουου αρχισανε τα λαθη!

Ηταν 6 ατομα πισω απο ενα τεραστιο γραφειο. ΤΕΡΑΣΤΙΟ! 5 αντρες μια γυναικα.

Οπως περιμενα στην αρχη μου ζητησαν να πω για τονε αυτο μου και να πω γιατι αποφασισα να κανω αιτηση για αυτην την δουλεια.

επειδη η συνεντευξη κρατησε 30 λεπτα απλως θα γραψω δυο χαρακτηριστικες ερωτησεις:

-Ποιο εκθεμα σου αρεσε πιο πολυ στο μουσειο; Πως θα αλλαζες αυτο το εκθεμα; (η καλυτερη απαντηση που εδωσα μαλλον)

-Εξηγησε σαν να μιλας σε ενα παιδι τι ειναι υποατομικο σωματιδιο... (η χειροτερη απαντηση)

Στο τελος με ρωτησαν αν ηθελα να τους κανω και εγω καποια ερωτηση (και αυτο το ειχε προβλεψει ο Kipp).

-Το μουσι μου θα αποτελεσει προβλημα; :)

πεταγεται η γυναικα και λεει:

-Α, και εγω ηθελα να το ρωτησω αυτο. (κακιασμενη!)

απανταει αυτος που καθοταν στην μεση:

-Αν δεν εχουν προβλημα οι επισκεπτες τοτε δεν βλεπω να υπαρχει θεμα. Μεχρι τωρα σου εχει πει κανενας τιποτα αρνητικο για το μουσι σου;

-Εεεε οχι, μαλλον το αντιθετο θα ελεγα.

(ωραια δεν θα χρειαστει να ξυριστω!)

υποκλιση και αποχωρηση απο την αιθουσα.

Φτανω στο διαμερισμα της Kon-chan, με βλεπει και μου λεει: Δημητρη το φερμουαρ του παντελονιου σου ειναι ανοιχτο....