σεπτεμβριος - μηνας ευρεσεως εργασιας

οχι δεν ειναι ο σεπτεμβριος ο επισημος μηνας ευρεσεως εργασιας στην ιαπωνια, απλως θα κανω μια σειρα απο αναρτησεις που σχετιζονται με τον τροπο με τον οποιο οι ενδιαφερομενοι ψαχνουν για δουλεια εδω. 

οποτε σκεφτηκα το εξης: μαζι με τις αναρτησεις που εχω στο μυαλο μου, αν καποιοι εχετε αποριες για το πως μπορειτε να βρειτε δουλεια στην ιαπωνια μπορειτε να μου στειλετε email (dimitris.jp@gmail.com) με τις ερωτησεις σας και εγω θα προσπαθησω να απαντησω ειτε απο την εμπειρια μου, ειτε αφου ρωτησω φιλους ιαπωνες.

τελος κατι ακομα, 

περσυ τον Σεπτεμβριο ειχα ζητησει να μου στειλετε email για οποιαδηποτε απορια εχετε σχετικα με την ιαπωνια. ελαβα αρκετα email που περιειχαν πολλες ερωτησεις. δεν καταφερα να απαντησω σε ολες τις ερωτησεις σας αλλα τα ποστ που γραφτηκαν με εμπνευση αυτα που ρωτησατε ηταν απο τα πιο πετυχημενα (κατι που σημαινει οτι εσεις ξερετε καλυτερα απο εμενα τι ειναι ενδιαφερον σε αυτο το blog αχαχαχα). να ευχαριστησω αλλη μια φορα οσους εστειλαν ημεηλ περσυ. αριγκατο.

αρα παλι φετος, μαζι με τις ερωτησεις για δουλεια στην ιαπωνια, μπορειτε να στειλετε email με προτασεις, ιδεες, ερωτησεις. 

το πρωτο ποστ της σειρας θα γινει την αλλη βδομαδα (αν ολα πανε καλα)

Awaodori 阿波踊り. ο βλακας που χορευει και ο βλακας που παρακολουθει

Οι χορευτες ειναι βλακες

Οι θεατες ειναι βλακες

Και οι δυο ειναι βλακες

Γιατι λοιπον να μην χορεψεις;

αυτοι ειναι καποιοι στιχοι απο αυτους που επαναλαμβανουν οι χορευτες του χορου Awa (awaodori). 

Το awaodori ειναι ενας παραδοσιακος ιαπωνικος, κατι σαν τους ελληνικους χορους που επαναλαμβανουν συνεχεια τα ιδια βηματα ετσι και το awaodori επαναλαμβανει τις ιδιες κινησεις συνεχεια αλλα μπορει να εμπλουτιστει με διαφορετικες χορογραφιες. 


Καθε χρονο στην πολη Tokushima απο τις 12 μεχρι 15 αυγουστου ολη η πολη γεμιζει χορευτες και τουριστες. Ολοι ερχονται για το μεγαλυτερο matsuri (πανηγυρι, φεστιβαλ) awaodori!

εμεις αποφασισαμε να μην παμε στις πληρωμενες θεσεις οπου καθεσαι και ουσιαστικα παρελαυνουν μπροστα σου ολα τα χορευτικα συγκροτηματα, αλλα αποφασισαμε να περπατησουμε και να δουμε τους χορευτες στο δρομο. Αν θελετε την ανεση σας τοτε παρτε ενα εισητηριο και καθηστε να απολαυσετε το θεαμα (δεν ειναι ακριβα τα εισητηρια)


Η πολη ηταν κυριολεκτικα γεματη απο μια πανηγυριτζιδικη ατμοσφαιρα. δεν ξερω ποσοι πηγαινατε σε πανηγυρια οταν ησασταν μικροι αλλα οσοι πηγαινατε σιγουρα θα θυμαστε τα μαγαζακια που πουλαγαν τα πλαστικα παιχνιδια (οπλα, κουκλες κτλ κτλ) ε αυτα λοιπον υπαρχουν και στην ιαπωνια! οκ με λιγο διαφορετικα παιχνιδια αλλα το φιλινγκ ειναι το ιδιο. 

σε αυτο το μαγαζακι (δεν βρισκω καλυτερη λεξη) σου δινουν κατι που εχει το σχημα του σουρωτηριου αλλα αντι για το μεταλλικο διχτυ εχει ενα πολυ λεπτο φυλλο χαρτιου, εσυ λοιπον πρεπει χωρις να τρυπησει το χαρτι να μαζεψεις οσες πιο πολλα χρυσοψαρα η οσες πιο πολλες πολυχρωμες μπαλιτσες μπορεις. αν τρυπησει το φυλλο το παιχνιδι τελειωνει και φευγεις με οτι εχεις μαζεψει. 

στην σκηνη πισω απο τους χορευτες ηταν ενας 'δασκαλος' και εδειχνε στον κοσμο τα βασικα βηματα του χορου. προσπαθησα να ακολουθησω αλλα μετα απο 5 δευτερολεπτα θυμηθηκα κατι χαζοαγγλους τουριστες που ερχονται στην ελλαδα και προσπαθουν να χορεψουν καλαματιανο. για να μην γινω αλλο ρεζιλι λοιπον σταματησα την προσπαθεια :)

για αλλη μια φορα δεν καταφερα να βγαλω φωτο ανταξιες του θεαματος. οι γυναικες με αυτα τα μυστηριωδη καπελα που φορουσαν εκλεψαν την παρασταση. εμεινα και παλι να σκεφτομαι το επιπεδο της ιαπωνικης αισθητικης. καθε χορευτικη ομαδα ειχε τα δικα της σχεδια και χρωματα και ηταν ολα το ενα πιο ομορφο απο το αλλο. καντε ενα κοπο και ψαξτε στο γκουγκλ να βρειτε και αλλες φωτο απο awaodori. (οκ επειδη οι χορευτες με τα πρασινα απο πανω ειναι λιγο κακασχημοι χαλανε και την ομορφια του ρουχου αχαχα)

yako yako yako! δεν ξερω τι σημαινει αυτο αλλα αυτο ακουγα να φωναζουν κατα διαστηματα οι χορευτες. 

yako yako yako!

υ.γ. αν δεν εχει awaodori δεν θα προτεινα σε κανεναν να παει στην Tokushima, φαινεται πως δεν εχει καμια αλλη σοβαρη ατραξιον.

megijima 女木島 ー το νησι των δαιμονων ή αλλιως Onigashima

μια φορα και εναν καιρο μια γιαγιακα επλενε τα ρουχα της στο ποταμι οταν ειδε ενα μεγαλο ροδακινο να ερχεται προς το μερος της. το επιασε και αμεσως θελησε να το φαει. καθως πηγε να το ανοιξει στα δυο, ξαφνου (!) πεταχτηκε ενα αγορι απο μεσα. Να μην τα πολυλογω, η γιαγια μαζι με τον συζυγο της βαφτισαν το παιδι: Momotaro ή αλλιως: Ροδακινοαγορι.

Φαστ φοργουορντ μερικα χρονια αργοτερα, ο Μομοταρο ξεκινα μια αποστολη να κατατροπωσει τους δαιμονους που ζουσαν σε ενα νησι. Στον δρομο συνανταει μια μαϊμου ενα σκυλο και εναν πετεινο και ολοι μαζι φτανουν στο νησι για να οπου και ολοκληρωνουν την αποστολη τους. 

επαναφορα στην πραγματικοτητα: το νησι που κατοικουσαν οι δαινομες λεγεται πως ειναι το πραγματικο νησι με το ονομα Megijima. Στο νησι αυτο υπαρχει μια μεγαλη σπηλια που λειτουργουσε ως το αρχηγειο τους. (στην πραγματικοτητα την σπηλια αυτην πρεπει να την ειχαν ανοιξει πειρατες). Η σπηλια λοιπον αποτελει την ατραξιον του νησιου (αν εχετε παιδακια μαζι θα ενθουσιαστουν, μαλλον)

ξεκιναμε παλι απο το Takamatsu και παιρνουμε το φερι (αυτην την φορα 20λεπτα μονο). δυστυχως το φερι μας δεν ηταν τοσο φαντεζι και δεν ειχε καμηλοπαρδαλη. νταμν.

επειδη εδω ομως ειναι ιαπωνια και οχι αμερικη, ολα τα φρικιαστικα πλασματα που υποτιθεται οτι ζουσαν για να σπερνουν τον πανικο και τον ολεθρο, εχουν χαριτομενοποιηθει. (γιατι ολα στην ιαπωνια ειναι cute). σε αυτην την περιπτωση ομως τον απολαυσα τον χαμογελαστο δαινομα που σου δειχνει τον δρομο για την σπηλια (αν δεν παρεις το λεωφορειο και πας με τα ποδια).

απο κατω γραφει: Onigashima. 2.4 χλμ μεχρι την σπηλια.

φτασαμε εξω απο την σπηλια λουσμενοι στον ιδρωτα... πολλη ανηφορα! αλλα χαλαλι. 

βασικα οι γιαπωνεζοι δαιμονες βγαινουν σε μπλε και κοκκινο αλλα για το μαρκετινγκ φτιαξανε και ροζ.

μεσα στην σπηλια. ο αρχηγος των δαινομων. 

περιττο να πω οτι η σπηλια ηταν τιγκα στο αγαλμα. 

κανει ψυχρα μεσα στην σπηλια οποτε προσοχη, μην μπειτε οπως μερικοι μερικοι με τον ιδρωτα ακομα να σταζει θα σας βγει ξινο :)

βγαινοντας απο την σπηλια μην βιαστειτε να κατεβειτε στην παραλια, ανεβειτε λιγο ακομα πιο ψηλα να δειτε την θεα (οχι οτι δεν θα εχετε ξαναδει παρομοια αλλα οπως και να το κανουμε μια ωραια θεα, ειναι μια ωραια θεα!)

μπροστα απο την παραλια (μην ξεχναμε: σαν την χαλκιδικη πουθενα) εχει αρκετα μαγαζια με προχειρα τραπεζια και ημι-σπιτικο φαγητο. εμεις πηγαμε σε δυο και αυτο της φωτο ηταν ασυγκριτα καλυτερο (αν και τα αλλα μαγαζια ειχαν πιο ωραια καλοκαιρινα καθισματα)

οποτε γρηγορα γρηγορα στην σπηλια για μια ωραια αναβαση στον λοφο και μετα βουρ στην παραλια και στο φαϊ. (το τριτο μαγαζι στην σειρα δεν ειχε καθολου νοστιμο yakisoba).

με λιγα λογια, καλη η σπηλια αλλα το βασικο στο νησι ειναι οτι εχει παραλια στην οποια μπορεις να κολυμπησεις και ειναι σχετικα ομορφη. αρα αν βρεθειτε καλοκαιρινους μηνες εκει κοντα ειναι μια καλη λυση για ενα μπανακι. τον χειμωνα μην το σκεφτειτε καν εκτος και αν πρεπει σωνει και καλα να δειτε τους δαιμονες.

Naoshima 直島 - το μερος στο οποιο θα μπορουσε να εκτυλισσεται το επομενο βιβλιο του Μουρακαμι.

χμμ πως να ξεκινησω;

τι κουφο μερος!!!!

πριν παμε στο νησι ομως:
ως ελληνας πιστευα οτι θα βρουμε δωματιο μερικες βδομαδες πριν παμε στη Naoshima, τελικα επειδη η τυχη δεν ηταν με το μερος μου αναγκαστικα μειναμε στο Takamatsu （高松, το ψηλο ελατο;;）και πηραμε το φερι (50λεπτα) για να παμε στο νησι. σημειωση: στο Takamatsu το πιο ενδιαφερον αξιοθεατο ειναι το Ritsurin-kouen (παρκο Ritsurin) και...αυτα δεν εχει αλλο :)

Naoshima - το νησι της τεχνης. το νησι με τις κολοκυθες.

το νησι ισως να ειναι και λιγο πιο μικρο απο την μυκονο (χμμ αντε να εχουν περιπου το ιδιο μεγεθος). το μεγεθος δεν εχει ομως καμια σημασια για εδω υπαρχουν 3 μουσεια συγχρονης τεχνης και ενα χωριο το οποιο εχει μετατραπει σε κατι σαν υπαιθρια διαδραστικη γκαλερι.
τα μουσεια (μαλλον ολα) ειναι δια χειρος Tadao Ando. (εχει και ενα ακυρο μουσειο james bond, οι πολλοι καμενοι μπορουν να το επισκεφτουν).

φτανεις λοιπον στο λιμανι και ξεκιναει ο σουρεαλισμος. μια κοκκινομαυρη, αλα πασχαλιτσα, κολοκυθα αφημενη κοντα στην προκυμαια. (μπορεις να μπεις μεσα και να βγαλεις το κεφαλι σου απο τις τρυπερ για ομορφες καλοκαιρινες φωτο)

εξω απο την αιθουσα υποδοχης των επισκεπτων του νησιου (το terminal του λιμανιου;;;) εχει σταση λεωφορειου. το νησι ανετα περπατιεται αλλα για να γλιτωσεις την ταλαιπωρια παρε λεωφορειο. κατεβαινεις στο τερμα, που ειναι ενα καμπινγκ με σπιτακια/σκηνες α λα μογγολια.

η παραλια χωριζεται απο την προβλητα με την κιτρινη κολοκυθα στα δυο.

για καποιο ανεξηγητο λογο (οχι και τοσο ανεξηγητος: ειναι ιαπωνες και κανουν οτι κανουν και οι διπλανοι τους) ειχαν ολοι μαζευτει στην μια μερια της παραλιας ο ενας πανω στον αλλο. εγω μην μπορωντας να επεξεργαστω αυτην την βλακεια (και επειδη δεν υπηρχε καποια πινακιδα που να λεει οτι το κολυμπι επιτρεπεται μονο εκει) αποφασισα να παμε να κολυμπησουμε απο την αλλη μερια που δεν υπηρχε ψυχη.

ιδου! κοιταχτε την φωτο απο κατω. μια παραλια ολη δικη μας! χοχοχοχο. τα καλα του να εισαι ελληνας και να κανεις του κεφαλιου σου.

η θεια δικη ομως δεν αργησε να ερθει. οπως βλεπετε ο ουρανος δεν ηταν και τοσο καλοκαιρινος... στα καλα καθουμενα αρχισε η τροπικη καταιγιδα. φτουουοουου.

οσο κρατησε το μπουρουνι, βρηκαμε καταφυγιο στο μαγαζι με τα σουβενιρ του μουσειου (ναι το μαγαζι με τα σουβενιρ του μουσειου ηταν ακριβως πανω απο την παραλια, μαζι με μερικα απο τα κτιρια του ξενοδοχειου που ανηκουν στο μουσειο. λεπτομερειες παρακατω)

οκ, η βροχη σταματησε και γυρισαμε στην παραλια πριν κατευθυνθουμε στο υπερμουσειο.

η βασικη ατραξιον του νησιου ειναι το benesse house με εισοδο 1000γιεν. αυτο που κανει το μουσειο μοναδικο ειναι οτι ειναι μουσειο/ξενοδοχειο. υπαρχουν δηλαδη επισκεπτες που μενουν σε ενα μερος του κτιριου του μουσειου και αυτοι εχουν προσβαση στα εργα ακομα και το βραδυ οταν εχει κλεισει το μουσειο για το κοινο!!! αν αυτο δεν ειναι γαματο δεν ξερω τι ειναι. 

φωτο απο μεσα απο το μουσειο. επειδη τις εβγαλα ολες στα κρυφα αυτη ηταν η καλυτερη που εχω. δεν ξερω αν μπορειτε να καταλαβετε την αισθητικη του χωρου μονο και μονο απο αυτην την φωτο παντως το μουσειο ηταν ενα αρχιτεκτονικο αριστουργημα. 

μετα το μουσειο επρεπε να γυρισουμε σιγα σιγα στο λιμανι για να μην χασουμε το τελευταιο πλοιο. πριν την αναχωρηση φαϊ:

παραδοσιακο και παμπαλαιο (μιλαμε για πολυ παμπαλαιο, αλλα ειχε κατι ιδιαιτερο) yakiniku: κατι σαν μπαρμπεκιου; οι ιδιοκτητες πρεπει να ηταν κορεατες, λιγο ψυχροι αρχικα αλλα μετα εσκασαν και ενα χαμογελο. λιγο ακριβο αλλα ηταν πεντανοστιμο. (εχει αρκετες φτηνες, προχειρες λυσεις για φαϊ το νησι)

τελος περασαμε και απο το I love Yu (οχι οχι δεν ειναι you ειναι yu!)

yu σημαινει ζεστο νερο και αυτο το κτιριο ειναι ενα λουτρο. απο το σουπερ παραδοσιακο dogo onsen του προηγουμενου ποστ, στο μεταμοντερνο i love yu με ενα αγαλμα ελεφαντα μεσα στην αιθουσα του λουτρου. 

δεν ξερω αν καταφερα να σας μεταδωσω την μαγεια αυτου του νησιου. εχω την αισθηση οτι μια απο τις μελλοντικες ιστοριες του Murakami, που μπλεκει την πραγματικοτητα με την φαντασια θα μπορουσε να εχει ως σκηνικο την Naoshima. 

για μενα η Naoshima ανηκει πλεον επισημα στο τοπ 10 προορισμων στην Ιαπωνια (χωρις να ξερω ακριβως ποιοι ειναι οι αλλοι 9 :)

spirited away στο dogo-onsen 道後温泉

επειδη το spirited away μπορει να μην σας λεει κατι ας γραψω και τον ελληνικο τιτλο:

ταξιδι στην χωρα των θαυματων! (καταπληκτικος τιτλος με πολλη φαντασια, οπως και το 'ο κινεζος θα σφυριξει τρεις φορες...')

οσοι εχετε δει την ταινια θα θυμαστε οτι το μεγαλυτερο μερος της πλοκης λαμβανει χωρα μεσα σε ενα μεγαλο λουτρο (ιαματικο).

η πρωτη σταση λοιπον των φετινων καλοκαιρινων διακοπων μας ηταν στην πολη Matsuyama (松山, σε ελευθερη μεταφραση το βουνο με τα κωνοφορα) για να δουμε απο κοντα το κτιριο το οποιο αποτελεσε την εμπνευση για το λουτρο στην ταινια. Το Dogo Onsen.

Οταν φτασαμε εξω απο το Dogo Onsen ειδαμε τις αναμενομενες σειρες με ιαπωνες να περιμενουν την σειρα τους για να μπουν να μπανιαριστουν. Υποθετω πως σε αλλες περιοδου του χρονου που δεν κανουν μαζικα διακοπες ολοι μαζι δενθα εχει κοσμο και δεν θα χρειαστει να περιμενει κανεις για να μπει. 

οχι, δεν περιμεναν ολοι αυτοι να μπουν στο λουτρο. ειχαν μαζευτει για να δουν μια ομαδα που χορευε παραδοσιακους χορους μπροστα απο το κτιριο. η αναμονη μας (30 λεπτα στην ουρα) εγινε πιο υποφερτη αφου τουλαχιστον ειχε λιγο τζερτζελο.

Η ιαματικη πηγη υποτιθεται οτι αναυλυζει αυτο το φοβερο νερο εδω και 3.000 χρονια. Συμφωνα με τον μυθο ενας γερανος που ειχε χτυπησει το ενα ποδι του, βουτηξε στα νερα της πηγης και αμεσως γιατρευτηκε (θαυμα, θαυμα!)

Πληροφοριες για το Dogo-Onsen. Φιλε επισκεπτη το λουτρο αυτο εχει τεσσερις επιλογες.

απο 5 ευρω περιπου μεχρι 15. 

1. το πιο φτηνο εισητηριο θα σου εξασφαλισει απλη εισοδο στο Λουτρο των Θεων.

2. το δευτερο εκτος απο εισοδο στο Λουτρο των Θεων συνοδευεται και απο εισοδο σε ενα χωρο αναψυχης (οπου θα σου προσφερουν τσαϊ)

3. το τριτο προσφερει, εκτος απο εισοδο στο Λουτρο των Θεων, εισοδο στο Λουτρο των Πνευματων. Επισης θα μπορειτε να ξεκουραστειτε σε ενα λιγο πιο πριβε χωρο και θα σου προσφερουν τσαϊ και ενα μικρο γλυκακι.

4. τελος το σουπερ σπεσιαλ προγραμμα θα σου πρσφερει ολα τα παραπανω και επιπλεον θα μπορεις να εχεις το δικο σου δωματιακι με τα ολα του για να ξεκουραστεις σαν σωστος αυτοκρατορας μετα το λουτρο σου.

Επειδη η ουρα για το 4 εκανε το γυρο του κτιριου 2 φορες (υπερβολες) αποφασισαμε να επιλεξουμε το 3. Α! ξεχασα, πριν βγεις απο το κτιριο σου προσφερουν ξεναγηση στο αποκλειστικο δωματιο του αυτοκρατορα (ολη στα ιαπωνικα. γκουντ λακ)

Το κριτιο ειναι πανεμορφο και παραδοσιακο αλλα τα λουτρα επειδη ειναι εποχης Meiji (ερμ αρχες προηγουμενου αιωνα) δεν ειναι τοσο χαρακτηριστικα ιαπωνικα. 

Στην πολη εκτος απο το λουτρο υπαρχει κλασσικα ενα καστρο και ενα ομορφο παρκο, αλλα γνωμη μου ειναι πως μια μερα αρκει για να παει κανεις στη (στο;) Matsuyama. Για εμας ηταν η αρχη για να παμε στους επομενους προορισμους μας.

Βουρ για Takamatsu! 

ενταξει επρεπε να τραβηξω βιντεο να δειτε πως ανεμιζε απο πισω η καπα της! 

σ'αγαπαω αγνωστη μηχανοβια.

(τοπιο σε καποιο δρομο προς τη Matsuyama)

Δ: ειναι φοβερο που μεσα στο κατακαλοκαιρο ολο το Shikoku ειναι τοσο πρασινο! 

Κ: μην ξεχνας οτι εδω βρεχει μερικες φορες ακομα και το καλοκαιρι.

Δ: α, σωστα. μπερδευτηκα επειδη στην ελλαδα δεν βλεπουμε σταγονα βροχης ολο το καλοκαιρι.

τι ηθελα και το ανοιξα το στομα μου ο γκαντεμης;

συνεχιζεται.... つづく。。。

πυροτεχνηματα Yodogawa 2011

μπορει η Οσακα να μην εχει δειγμα παρκου, να υπαρχουν ανοιχτοι χωροι μετρημενοι στα δαχτυλα του ενος χεριου, αλλα παρ'ολ'αυτα φροντιζει να μας εκπλησσει πολυ ευχαριστα με την θεα που προσφερουν ορισμενες περιοχες.

Ποταμος Yodogawa. Ουσιαστικα αυτο το ποταμι χωριζει την Οσακα σε μια μεγαλη βορεια και σε μια ακομα πιο μεγαλη νοτια περιοχη. Οταν κατευθυνεσαι απο την βορεια περιοχη προς το κεντρο της πολης διασχιζεις τις γεφυρες που περνανε πανω απο το ποταμι. Καθε φορα που περναω με το σκουτερακι χαζευω τους ουρανοξυστες που αναλογα με την ωρα παιρνουν τα χρωματα του ουρανου και του ηλιου. Μα γι κο. (ευτυχως ακομα δεν εχω προκαλεσει κανενα ατυχημα)

Σε αυτο το μερος λοιπον οπου μπορεις να απολαυσεις φυση και στο βαθος να βλεπεις τους ουρανοξυστες εγινε προχτες η καθιερωμενη επιδειξη πυροτεχνηματων (ισως η μεγαλυτερη στην Ιαπωνια)

Φορεσαμε τα παραδοσιακα μας ρουχα (yukata) πηραμε και φαγητα τυπου πικνιν μαζι μας και ξεκινησαμε...

 (εχω και φωτο με το ιδιο σκηνικο αλλα χωρις ανθρωπους. παρατηρησα ομως τον ιαπωνα στα αριστερα και δεν μπορουσα να μην διαλεξω αυτην την φωτο)　ναι υπαρχουν και χοντροι ιαπωνες!

κοσμος και ντουνιας! φαγια, σκηνες, σεντονια, μπυρες, παιδακια να τρεχουν πανω κατω.



τα πυροτεχνηματα συνεχιστηκαν για περιπου μια ωρα. εντυπωσιακοτατα. εκτος απο τα συνηθισμενα που φαινονται στο βιντεο μου, υπηρχαν και πυροτεχνηματα με μορφες εμπνευσμενες απο διασημα ανιμε (βλ. pikachu, doraemon).
αν αντεξετε να δειτε μεχρι το τελος το βιντεο, θα δειτε και μια νυχτερινη αποψη της πολης.


το καλοκαιρι στην πολη δεν ειναι και πολυ ασχημο τελικα.

Το δωματιο της Τετσουκο και η Κρεμμυδολεηντιγκαγκα-san

Τον προηγουμενο μηνα μας επισκεφτηκε η Γκαγκα για μια συναυλια του MTV με τιτλο music of hope και καλα για να υποστηριξουμε τα θυματα του σεισμου.
Οπως ηταν αναμενομενο η Γκαγκα εκανε παρελαση απο ολες τις εκπομπες στην τηλεοραση.
Θα σας δειξω την πιο ακραια της εμφανιση οχι μονο λογω των ρουχων αλλα κυριως λογω της ιστοριας της παρουσιαστριας στης οποιας την εκπομπη εμφανιστηκε.

To δωματιο της Τετσουκο. 徹子の部屋
Παρουσιαστρια η Τετσουκο Κουρογιαναγκι, γεννημενη το 1933 (ναι ειναι 80 χρονων περιπου) με σπουδες στην οπερα και μεγαλη καριερα ως ηθοποιος. Η εκπομπη της η οποια ξεκινησε να προβαλλεται στην ιαπωνια το 1975 ειναι το πρωτο talk-show της ιαπωνικης τηλεορασης. 40 χρονια εκπομπη!!! (το οποιο δεν ειναι εξαιρετικα σπανιο στην ιαπωνικη τηλεοραση μια και αλλες εκπομπες συνεχιζουν για δεκαετιες. και εγω νομιζα οτι η Λαμψη κρατησε πολυ)

δεν θα κατσω να μεταφρασω τι λενε (πανω κατω οτι περιμενατε να ακουσετε απο μια συνετευξη με την γκαγκα) απλως να σχολιασω οτι η 80χρονη παρουσιαστρια μιλαει παρα πολυ ομορφα και ευγενικα ιαπωνικα απευθυνομενη στην συνεντευξιαζομενη (την οποια αποκαλει Lady Gaga-san τελειο;;;;) η οποια λεει οτι το ρουχο που φοραει σημερα ειναι εμπνευσμενο απο τα κρεμμυδια...



καπου ειχα δει μια φωτο που στην οποια ειχαν αλλαξει τα κεφαλια των δυο γυναικων. θα κοιταξω να την βρω να σας την δειξω.

update!


ιδου η φωτο!

συγκλονισμος.

θυσιες

εδω και ενα μηνα περιπου εχουμε μπει σε 'setsuden' mode. Setsuden σημαινει εξοικονομηση ενεργειας.

Μετα τον σεισμο και την καταστροφη των πυρηνικων εργοστασιων τον Μαρτιο ειδικα το Τοκυο το οποιο επαιρνε μεγαλο μερος της ηλεκτρικης ενεργειας που χρειαζοταν απο αυτα τα εργοστασια ετσι τωρα οι κατοικοι καλουνται να λειτουργουν οσο το πιο δυνατον οικολογικα γιατι η ενεργεια πολυ απλα δεν φτανει. Μαζι με τους αγαπητους κατοικους του Τοκυο καλουμαστε και εμεις στην Οσακα να λειτουργησουμε με παρομοιο τροπο.

Θα σκεφτοταν κανεις: ναι αυτο ειναι πολυ φυσιολογικο για να μοιραστει η ενεργεια στις δυο μεγαπολεις.

Στην περιπτωση μας κατι τετοιο δεν ισχυει ομως...Γιατι η ανατολικη και η δυτικη ιαπωνια χρησιμοποιουν ρευμα διαφορετικης συχνοτητας (θα πουμε αλλη φορα γιατι ειναι ετσι τα πραγματα), οποτε το ρευμα μας στην Οσακα δεν μπορουμε να το στειλουμε για να βοηθησουμε το Τοκυο. Αρα, γιατι καλουμαστε και εμεις να κανουμε οικονομια; Η απαντηση ειμαι μαλλον για ψυχολογικους λογους. Αφου στο Τοκυο κανουν προσπαθειες πρεπει να κανουμε και εμεις το ιδιο...

Ας παρουσιασω λοιπον ενα παραδειγμα απο τις θυσιες τις οποιες πρεπει να κανουμε για να ελλατωσουμε την καταναλωση.

σε ολες τις τουαλετες του πανεπιστημιου υπαρχει κολλημενη αυτη η αφισα. 

'Για την εξοικονομηση ενεργειας, η ρυθμιση για την θερμοκρασια του νερου (που σε πλενει οταν τελειωσεις την αναγκη σου) και η θερμανση του καθισματος της λεκανης εχουν απενεργοποιηθει. '

ε οχι! αυτο παει πολυ. ποσες θυσιες θα πρεπει να κανουμε εμεις οι αθωοι κατοικοι της επαρχιας για τους παλιο πρωτευουσιανους. 

ενεργοποιηση της θερμανσης του καθισματος της λεκανης τωρα!